Wat kan de tijd toch vliegen! En tegelijkertijd: wat kan er een hoop gebeuren in een jaar tijd, dat het bijna onvoorstelbaar is dat dat allemaal in slechts één jaar gebeuren kan! De terugblik op het jaar 2017 laat natuurlijk nog even op zich wachten, maar in deze blog zal ik jullie wel alvast wat vertellen over de 'koeien-ontwikkelingen' van dit jaar.

Vorig jaar winter stonden er bij ons op stal in totaal rond de 38 koeien: de volwassen koeien in de Hollandse stal achter op ons erf, met ook een paar kalveren. In de potstal iets verderop op ons land overwinterde de rest van de kalveren. Allen al groot genoeg om niet meer bij moederkoe te drinken. 38 koeien dus, een mooi aantal. Eigenlijk moet ik spreken van runderen, omdat een drietal dieren stieren waren. Stier Menno is inmiddels verkocht aan een veehouder die Blaarkop wil infokken bij zijn Jersey koeien. Ook stiertje Jonas ging naar een andere boer. Stier Tobias, vorige winter nog een kalf, is nu onze dekstier. Hij heeft het al geruime tijd goed naar zijn zin tussen de dames. Een jonge stier waar we trots op zijn. Hij heeft al heel wat van onze koeien mogen dekken, wij kijken uit naar de kalfjes die geboren gaan worden. Tobias heeft een prachtige raszuivere afstamming, dat vinden we belangrijk voor de uitbreiding van onze Eytemaheert veestapel.

Terug naar de koeien. Inmiddels hebben we namelijk 'iets' meer: zo'n 100, groot en klein. Poeh, ik ben er zelf van onder de indruk. We zijn in de gelegenheid geweest om snel uit te breiden, vooral door Blaarkoppen aan te kopen bij andere boeren. Van hieruit breiden we uit naar onze eigen veestapel. Een deel, zoals gezegd, wordt/is gedekt door Tobias, andere koeien worden geinsemineerd met sperma van een andere Blaarkop stier. Het is voor ons een belangrijk doel om raszuivere Groninger Blaarkop bloedlijnen te fokken.. We willen het raszuivere ras verder laten groeien.

Waar moeten al die koeien staan? In de periode dat ze buiten kunnen leven, staan ze op diverse stukken land, inmiddels zo'n 65 hectare. Tussendoor moeten ze zo nu en dan verweid worden, zodat ze genoeg gras te eten houden. Maar nu gaan ze langzaam maar zeker allemaal de stal in. Onze zelfgebouwde Hollandse stal bij ons op het erf zal, zoals het nu lijkt, waarschijnlijk leeg blijven, want we hebben nu een fantastische boerderij in Leutingewolde in gebruik, met daarbij twee ruime en mooie stallen. We zijn een waardevolle samenwerking aangegaan met een echtpaar (Ate en Pamela) met roots in deze omgeving, waar deze boerderij een onderdeel van is. Het is als een simpele optelsom van 1+1=2: wij als ambitieuze en ondernemende veehouders met een goedlopende webwinkel + een betrokken en gedreven stel met een leegstaande boerderij bij ons in de buurt = een gouden combinatie.

De stallen worden steeds verder geoptimaliseerd voor de intrek van onze Blaarkoppen, zoals grote strohokken, afkalfhokken en andere voerhekken (vanwege de horens van het merendeel van onze koeien). Voor wat betreft die horens: de oplettende volger zal waarschijnlijk hebben gezien dat wij ook koeien hebben zonder die kenmerkende horens. Erg jammer! Deze koeien hebben wij overgenomen van andere boeren, welke de horens wél verwijderd hebben. Wij behouden sowieso altijd de horens bij de kalfjes die bij ons geboren worden. 

Of ze nu binnen staan of buiten, met horens of zonder: prachtbeesten zijn het!