De derde terugblik op het jaar dat bijna achter ons ligt. Nog even en we luiden 2018 uit. Het cliché is zó waar: wat gaat het toch snel.

Waar hetzelfde gold voor de vorige jaren, was ook 2018 een bijzonder jaar. Vol ups, maar ook downs.

Tegelijkertijd hebben wij gemerkt dat wanneer iets een down lijkt, het soms een ‘blessing in disguise’ is. Het eerste dat in mij op komt? De brand in mei op onze agrarische locatie in Leutingewolde. Een behoorlijk heftige gebeurtenis, één die wij nooit zullen vergeten. Zowel bedrijfsmatig als persoonlijk heeft het ons geraakt. Toch is het in zekere zin ook helpend geweest voor ons: het heeft ons ertoe gebracht belangrijke keuzes te maken, noodgedwongen. De belangrijkste keuze die wij maakten als gevolg van de brand is de andere aanpak van de webwinkel. Niet meer bij mensen thuis bezorgen, maar mensen er toe bewegen om bij ons op de boerderij, én op andere locaties in het land, hun vleesbestelling af te halen. Ook besloten we om (in ieder geval voorlopig) terug te keren naar de basis van ons bedrijf: rundvlees van onze Groninger Blaarkoppen en geen producten van collega boeren/producenten.
We kunnen concluderen dat we hierin de juiste keuzes hebben gemaakt. Waar een brand goed voor kan zijn, ik had toen niet kunnen bedenken dat ik er na een tijdje ook zo naar zou kunnen kijken.

Politiek gezien hebben we dit jaar het één en ander min of meer kunnen afronden: de vrijstelling voor de vleesveehouders is definitief. Hier heeft Maurits zich zo ontzettend hard voor ingezet. Ook heeft Maurits met de Stichting Zeldzame Huisdierrassen kunnen realiseren dat er met ingang van 2019 een financiële ondersteuning komt voor houders van (raszuivere) zeldzame runderen, om zo het voortbestaan van deze rassen te helpen beschermen. Maar wat zijn we blij dat de hectiek, tegenwerkingen en bijbehorende frustraties die hiermee gepaard gingen, grotendeels achter ons liggen. Meer en meer kunnen we nu de focus leggen op de verdere ontwikkeling van onze boerderij, juist nu wij vrij zijn om verder te groeien in vee-aantal.

Over dat vee-aantal gesproken: dat is het afgelopen jaar inderdaad al verder gegroeid. Minder hard dan in 2017, maar dat was ook wel een bizarre groei. Waar we toen nog wel koeien aankochten om op te nemen in onze veestapel, groeien we nu puur vanuit onze eigen opfok. We kunnen nu dan ook voluit zeggen dat we een Groninger Blaarkop veestapel met mooie en raszuivere kenmerken hebben: ‘oer’, sterk en gezond.

Wij beiden hebben ons verder kunnen profileren als agrarisch/food professional. Maurits is voor de tweede keer opgenomen in de Food100 lijst, Jessica heeft als Food Professional mogen spreken tijdens de Food Professional Day in Wageningen, tijdens Dutch Agri Food Week én wij tezamen behaalden de 48e plek in de FoodTop100. En eigenlijk is met name die FoodTop100 het meest sprekend voor ons bedrijf en onze inzet: we doen het samen.

En op de achtergrond gebeuren er nog andere prachtige ontwikkelingen, op het gebied van ons bedrijf in de breedste zin. Het gaat om heel waardevolle samenwerkingen, met verschillende partijen. Ook hier gaat veel van onze tijd in zitten, zonder dat het voor de buitenwereld direct zichtbaar is. En we houden dit ook nog even fijn bij onszelf, pas wanneer alles in kannen en kruiken is, zullen we het met jullie delen. Wat ik wél kan zeggen is dat 2019 ook weer een enerverend jaar zal worden!

Hoe kijk jij terug op het afgelopen jaar? Wat waren jouw hoogte- en dieptepunten? Ik merk dat het heel prettig is om jaarlijks terug te blikken: het helpt met het stellen van nieuwe doelen en met het bepalen voor jezelf wat jíj belangrijk vindt. Ga ervoor!