Ik ben geboren en getogen in de stad Groningen. Tot mijn dertigste heb ik altijd in de stad gewoond, niet altijd hartje centrum (dat was alleen een paar jaar tijdens mijn studie), maar wel altijd in Groningen stad. En toen ik dertig was vertrok ik niet alleen uit de stad, nee, ik verliet zelfs 'mijn' provincie Groningen. Drenthe werd ons nieuwe thuis. Wanneer ik mensen vertel dat ik altijd in de stad heb gewoond, krijg ik vrijwel standaard de vraag of ik de stad niet ontzettend mis, of het niet een heel grote stap was van de stad naar het platteland.

Nee, ik mis de stad helemaal niet, zelfs niet een klein beetje. Ik zou niet weten hoe ik de stad zou kunnen missen, met al deze ruimte, rust, natuur en een gevoel van puur leven om ons heen. Uiteraard zijn we niet geworden tot een stel wereldvreemde boerenkinkels (die zijn hier ook niet veel), maar heel eerlijk? Als ik in de stad ben vind ik het zo druk, zo chaotisch en zo gejaagd. Er is vertier en vermaak, dat waardeer ik zeker aan de stad. Ik ben ook erg blij dat we dichtbij de stad wonen en dat we er geregeld even zijn, maar alijd ben ik blij om weer naar huis te rijden, naar ons fijne en wijdse plekje. 

Vanochtend bracht ik de kinderen weg: de oudste naar school in het dorp en de jongste naar de kinderopvang in Peize. Ik geniet altijd ontzettend van dat ritje, vooral van Peize terug naar Sandebuur. Op een dag als vandaag helemaal, met de kou, de zon en toch ook het op handen zijnde voorjaar. Ik rijd door landerijen en ik geniet. Ik voel het begin van een nieuwe dag vol energie en activiteit. Op een bepaalde manier voelt het leven hier juist meer als vol in het leven staan, dan hoe het leven zich voltrekt in een meer stadse omgeving.

Ik vind dat ik nog lang niet genoeg geniet van het prachtige en vrije leven hier: in de waan van de dag bevind ik me toch veel op kantoor in huis (met een prachtig uitzicht, dat wel) en ben ik minder buiten dan ik zou willen. Ik wil meer wandelen, meer de deur uit, juist ook op een werkdag. Ik vind het jammer dat ik daar nog onvoldoende de tijd voor heb, we leiden nog een erg hectisch leven ondanks de rust en ruimte in de omgeving. Dat komt wel, ik heb er vertrouwen in. Voor nu geniet ik van alle pure geluksmomenten die ik voel wanneer ik om me heen kijk, de wijdsheid op me in laat werken, de frisse lucht, de vogels die fluiten. Het leven is goed op het platteland.

Woon jij in de stad of op het platteland? Of iets daar tussenin? Hoe bevalt jou dat?