Toen wij hier kwamen wonen stond er een kas in de tuin. Een grote kas, op dat moment wat verwaarloosd en vol met van alles. Van alles behalve lekkere groenten en fruit. Niet gek ook, want wij kochten de boerderij eind december, maar trokken er pas begin juli in. In de tussentijd kreeg de kas geen aandacht. Ook onze eerste zomer in Sandebuur bleef de kas een plekje tuin waar wij geen tijd en aandacht aan besteedden. Simpelweg omdat we genoeg andere dingen te doen hadden, binnen en buiten. Het voorjaar daaropvolgend echter begonnen we met het leeghalen (het was inmiddels echt een oerwoud) van de kas. Toen konden we gaan schoonmaken (alg ‘all over the place’) om vervolgens de kas weer wat in te richten. Er stonden al die tijd vier druiven, in iedere hoek één. Flink uit de kluiten gewassen, dus dat terugsnoeien had de eerste prioriteit. En toen kwamen de moestuinbakken, volgens het ‘makkelijke moestuin’ concept. Dit houdt in dat je moestuiniert in compacte, overzichtelijke bakken, welke je weer onderverdeelt in kleinere vakken. De vakken vul je met zaden, in een speciale potgrondmix. Voor mij een mooie en gemakkelijke manier om te beginnen met een moestuin (zij het in een kas, met een specifiek klimaat). Want had ik groene vingers? Nee, totaal niet, want feitelijk nauwelijks tuinier ervaring, laat staan moestuinier ervaring. Van ons tweeën is Maurits degene met de tuinierkennis en ervaring (getuige een landbouwschool diploma). Toch had hij ook weinig ervaring met een moestuin. Maar wat is een boerderij zonder moestuin? Na een tijdje ben ik het makkelijke moestuin concept wat meer gaan loslaten en ‘durf’ ik wat meer. Het ene pakt beter uit dan het andere, maar ook dat hoort erbij.

Onkruid

Inmiddels zijn we al een stukje verder en hebben we ook een begin gemaakt met een heuse buiten-moestuin. Een mooi strookje met daarin pootaardappelen, peultjes, sla en dergelijke. De kas is nu gevuld met snijbiet, bietjes, radijsjes en meer groenten. Ook heb ik een leuk kruidentuintje in ‘mijn’ kas: munt (dát is een overdadige groeier, onlangs flink moeten terugsnoeien zelfs), peterselie, rozemarijn, basilicum, dille en tijm. Praktisch en lekker! Zo drink ik geregeld een verse muntthee, zó uit de kas. Met honing van de imker (onze buurvrouw Janneke), een ware traktatie.
Ook buiten het kas en moestuin gebeuren om, ontwikkelen mijn groene vingers zich steeds verder: ik blijk het eerlijk waar een ontspannen bezigheid te vinden om onkruid te verwijderen. Het geconcentreerde en repetitieve van het trekken van onkruid, werkt bijna verslavend voor mij. Zou ik daarin de enige zijn? Geldt ook voor het aanrommelen in de kas, het zorgt ervoor dat ik even in alle rust (behalve als Rosa en Jasmijn me vergezellen in de kas) de aandacht richt op zoiets gewoons en puurs als de groeiende plantjes. Ik blijf het prachtig en bijzonder vinden: het ontstaan van niets naar een heerlijk en gezond ingrediënt voor een heerlijke maaltijd voor mijn gezin. Wie geniet er nog meer zo van groenten/fruit uit eigen tuin?